Jeroen Zoet, een goede doelman

Een goede doelman. Zo kun je de 24-jarige Jeroen Zoet wel noemen. Niet alleen keept hij bij PSV en is hij reservedoelman bij Oranje, Jeroen zet zich ook vol overgave in voor het goede doel. Sinds een paar maanden is hij ambassadeur van Spieren voor Spieren.

Waarom zet jij je in voor kinderen met een spierziekte?
“Als klein jongetje heb ik in het ziekenhuis gelegen omdat ik één nier heb. Ik was te klein om het me nog te kunnen herinneren. Maar als ik foto’s terugzie en de verhalen van mijn ouders hoor over die tijd, dan besef ik dat het best heftig is, als je kind niet gezond is. Voor mij is het gelukkig geen probleem meer; ik kan prima functioneren met één nier. Ik ben zelfs profvoetballer en international geworden. Maar helaas geldt dat niet voor veel kinderen met een spierziekte. Over spierziekten is zo weinig bekend en voor veel kinderen is de levensverwachting niet best. Daarom vind ik het extra mooi om te zien hoe deze kinderen en hun families er alles uithalen.”

En daar kun jij als ambassadeur aan bijdragen.
“Klopt. Spieren voor Spieren organiseert veel activiteiten. Aan de ene kant om geld op te halen voor onderzoek naar spierziekten. Aan de andere kant om kinderen even te laten vergeten dat ze een spierziekte hebben. Aan allebei kan ik bijdragen. Als bekende voetballer kan ik een kind een onvergetelijke dag bezorgen. Bijvoorbeeld Bram, een enorme PSV-fan, die ik nu een paar keer heb ontmoet. Maar ook kan ik helpen om meer bekendheid te geven aan Spieren voor Spieren, zodat er meer geld opgehaald kan worden.”

Dat doe je goed, want je bent uitgeroepen tot Maatschappelijk Speler Eredivisie 2015.
“Ja, dat was een hele eer. Maar wat vooral mooi was, is dat ik hiermee een geldprijs heb gewonnen voor Spieren voor Spieren. Waarom ik me inzet voor een goed doel is simpel: als ik andere mensen kan helpen, dan doe ik dat. En het leuke van Spieren voor Spieren is dat nog veel meer topsporters en voormalig topsporters dat doen.

Hoe was de Spierathlon, die je samen met de 6-jarige Bram hebt afgelegd?
“Het was een geweldige dag. Het mooiste moment was dat Bram en ik over de finish kwamen. Tijdens het fietsen voelde hij zich niet zo lekker, doordat het erg hobbelde. Maar dat is typerend voor Bram: hij liet zich niet kennen en ging door. Sterker nog, hij wist mij te motiveren. Dan riep hij op de fiets: ‘Ga maar harder!’ Waarna ik zei: ‘Joh Bram, ik fiets al op mijn hardst…’”

Je was niet de enige Zoet die van de partij was bij de Spierathlon.
“Klopt. Mijn familie is ook heel betrokken bij Spieren voor Spieren. Mijn moeder en oom hebben ook meegedaan aan de Spierathlon. Mijn moeder heeft vooraf flink getraind en zat in een wave met sporters als Nick Driebergen, Ronald de Boer en Richard Schuil. Ja, ik was heel trots op haar.”

En wanneer was je moeder trotser op jou: toen je met PSV landskampioen werd of toen je de Spierathlon met Bram had volbracht?
“Bij het kampioenschap met PSV was ze vooral trots op me als sporter, bij de Spierathlon vooral als mens.”

Ook jouw club zet zich in voor goede doelen.
“PSV steunt verschillende goede doelen, waaronder Spieren voor Spieren. Zo hebben we in het stadion de Spierballen Box, een speciale skybox waar kinderen van Spieren voor Spieren onze thuiswedstrijden kunnen bekijken. In die box hebben we ook een keer Spiertjes beschilderd, samen met de kinderen en een aantal spelers van PSV en ambassadeurs. Dat heb ik samen met Viggo gedaan. En met Bram heb ik op de club de Spierballen Battle gedaan. Eerst gingen we samen een balletje trappen op het veld; Bram in zijn rolstoel en ik lopend. Dat was voor mij makkelijk. Daarna gingen we – allebei in een rolstoel – de fanshop van PSV in om een shirtje te kopen. Ik was de shop ongeveer net binnen toen hij al met zijn shirtje bij de kassa was. Die middag kon ik even ervaren hoe het is om in een rolstoel te zitten. En dan besef je dat het voor ons normaal is dat je alles kunt doen, maar dat dit voor kinderen als Bram niet zo is. Ik heb een filmpje van Bram gezien, hoe het bij hem thuis gaat. Bij veel dingen heeft hij hulp nodig en ’s nachts moeten zijn ouders hem in bed draaien. Zo’n spierziekte heeft veel impact, op het hele gezin.”

Wat kan jij leren van kinderen als Bram?
“Door zijn ziekte heeft hij het niet alleen fysiek moeilijk. Ook mentaal is het zwaar. Een verkoudheid kan voor hem al heel gevaarlijk zijn, zodat hij naar het ziekenhuis moet. Maar elke keer weet Bram zich na een tegenslag weer positief op te stellen. Samen met zijn ouders en broertjes haalt hij er alles uit. Ze doen als gezin leuke dingen en genieten als ze samen zijn. Mooi dat ik als ambassadeur zulke kinderen en gezinnen kan ontmoeten.”