In gesprek met…
Reinder Nummerdor over het WK Beach.
Reinder (38) staat al jaren aan de top van het internationale beachvolleybal. Voorheen vormde hij een duo met Richard Schuil, maar die beëindigde vorig jaar zijn sportieve loopbaan. Tegenwoordig speelt hij samen met Christiaan Varenhorst. Zij bereiden zich momenteel voor op het wereldkampioenschap beachvolleybal, dat de komende week in Nederland wordt georganiseerd. Hij is ruim 10 jaar ambassadeur.
Het WK gaat een mega groot feest worden hè?
“Ja joh, de organisatie gaat enorm uitpakken. Ook de weersverwachtingen zien er goed uit, dat is wel lekker als je met je voeten in het zand staat. Onze wedstrijden vinden plaats in Den Haag, waar het grootste en mooiste stadion komt te staan op de Hofvijver en waar elke dag ruim 5.000 mensen op de tribune zitten. Daarnaast worden er nog wedstrijden gespeeld in Amsterdam op de Dam, in Apeldoorn op het marktplein en in Rotterdam voor het SS schip. Normaal bij een WK is er maar één stadion, waar maar een paar teams kunnen spelen, de rest speelt op bijveldjes. Nu krijgt iedereen de kans om in een mooi stadion te spelen. Dat is wel heel bijzonder. Logistiek is het iets onhandiger in verband met scouting van wedstrijden, want we willen de tegenstanders wel kunnen analyseren.”
Je bent net terug uit Florida. Wat heb je daar gedaan?
“Er was daar nog een grand-slam wedstrijd. Die wilden we in eerste instantie niet spelen, want het is niet ideaal zo vlak voor het WK, maar omdat ik in het begin van het seizoen een blessure opliep, misten we een paar belangrijke toernooien en moesten we er alsnog naar toe om punten te scoren voor Olympische kwalificatie. We haalden in Florida de finale dus hebben hele goede zaken gedaan. Alle wedstrijden gedurende het seizoen zitten behoorlijk op elkaar gepropt, erg handig vind ik dat niet, maar zo is het bij beachvolleybal nu eenmaal. Het WK valt nu midden in het seizoen, tussen alle andere toernooien door. Logisch is het niet, maar we proberen zo goed mogelijk voor de dag te komen. De vorm van de dag wordt uiteindelijk wel heel bepalend. Het niveau is enorm hoog, bij elk toernooi staan weer andere duo’s in de finale. Het WK is wel het toernooi dat het hoogtepunt van het jaar voor ons moet worden. Er vallen de meeste punten te verdienen en het gaat natuurlijk om de wereldtitel. We hebben wel een gelukkige loting. Er zitten twee onbekende duo’s bij ons in de poule waar we eigenlijk niets van weten, die zijn op papier een stuk minder.”
Hoe lang ben je al bij Spieren voor Spieren betrokken?
“Na Athene, dus ergens in 2004, ben ik voor het eerst naar het Spieren voor Spieren gala geweest. Ik zit dus al dik tien jaar bij de club. Ik vind dat ik nog te weinig heb kunnen doen, maar dat komt omdat ik door mijn sport enorm veel op reis ben. Ik probeer er bij de Spieren voor Spieren dagen echt bij te zijn, maar dat lukt niet altijd. Op die dagen kom je in contact met kinderen met een spierziekte en dat is toch uiteindelijk waar het om gaat. Tijdens het WK Beach speel ik met een band met het logo van Spieren voor Spieren, om zo aandacht te vragen voor kinderen met een spierziekte. Mijn carrière duurt niet heel lang meer, daarna ben ik van plan er meer tijd in te stoppen.”
Waarom zet je je in voor de stichting?
“Voor mij is het moeilijk te bevatten hoe het is om niet te kunnen sporten. Het is de normaalste zaak van de wereld om alles te kunnen doen. Het is geen vergelijking natuurlijk, maar als ik geblesseerd ben besef ik me hoe vervelend het is om niet te kunnen doen wat je het liefste doet. Voor kinderen moet het verschrikkelijk zijn als ze niet kunnen spelen, of niet overal aan mee kunnen doen. Ik besef hoe bevoorrecht ik ben, zeker op mijn leeftijd. Ik houd het nog zo lang vol, het is mijn hobby en mijn werk en ik mag echt mijn handen dichtknijpen. Nogmaals, als ik straks meer tijd heb, wil ik me nog meer gaan inzetten om kinderen een geweldige dag te bezorgen.”