SPIERATHLON 2017: WE DID IT!
Check, check, dubbelcheck: hebben we echt álles mee? Tassen vol sportkleding, eten, een hardloopbuggy, Signe’s eigen fiets, zonnebrand- de lijst eindeloos en de auto vol.
Bij aankomst in Ouderkerk aan de Amstel zagen we al fietsers en lopers uit de eerste heats over de dijk en langs de parkeerplaats racen. En daar was ‘ie dan: een flinke brok in m’n keel. Vanwege het besef dat we toch écht bij deze bijzondere wereld van spierziekten horen, maar vooral ook voor alle teams die zoveel plezier hadden en zo fantastisch werden aangemoedigd.
Even was ik bang dat ik alle afstanden brullend zou afleggen, maar dat verdween als sneeuw voor de zon op het moment dat we het terrein op liepen. Daar stonden we, rechtsboven op de poort: team Samen met Signe. Na al die maanden van voorbereiden en fondsenwerven ging het dan echt gebeuren!
Startnummers ophalen, ons plekje in de wisselzone vinden, materiaal klaarleggen, nog een paar zenuwplasjes doen en vooral onze familie en vrienden welkom heten. Deze fantastische supporters hadden fantastische spandoeken gemaakt. Hulde voor de slogan: “Go Signe, Caro en Haiki, zwemmend, lopend en op jullie bikie!”
En dan is het zover. Laatste check, badmuts op, bootje vast, wetsuit dicht. Het water in, langzaam het koude water in je wetsuit voelen, water weer uit om trouwringen af te geven, man en kind een kus geven. Toch besluiten voor de korte route te gaan in verband met minimale zwemkwaliteiten en vetpercentage en maximale kou en wind. Andere deelnemers succes wensen en beloven op elkaar te letten. Dan: aftellen, startschot en gaan!
De korte route voerde direct langs de kant, dus onze supporters konden ons de hele route aanmoedigen. Signe vond het prachtig, zelfs al was het midden in haar middagdutje. Het zwemmen ging best voorspoedig en binnen no-time konden we het water uit en op naar de wisselzone, waar onze fiets al klaar stond.
Eerst nog even omkleden (en wat duurt zo’n wetsuit uitrekken lang, als je haast hebt!), schoenen aan, wat eten en drinken en op de fiets springen voor de eerste van vier rondes. Met het fietsen konden we pas echt even om ons heen kijken om zo te kijken hoe groot het evenement was. We keken onze ogen uit. Racerunners, hippocampes, een meisje bij haar rennende vader op de nek, kinderen die zelf de 5 kilometer renden, kinderen in allerhande hardloopbuggies die hun teamgenoten aanmoedigden. En dan heb ik het nog niet eens over de verkeersregelaars en zeker de vrijwilligers die om iedere bocht klaarstonden om je aan te moedigen.
Bijna aan het eind gekomen van ons eerste rondje draaiden we de dijk af en konden we de afslag nemen voor ronde 2, maar niet voordat we werden verrast door nóg meer vrienden en familie die keihard juichend langs de kant stonden. En, minstens zo mooi, we werden net zo hard toegejuicht door onbekende toeschouwers. Signe zat als een koningin te wuiven naar alle toeschouwers. Na ronde 3, waarin hond Wyb van Opa Wyb ook een stuk mee rende en ronde 4, waarin we helaas lek reden, konden we verder met het laatste onderdeel: hardlopen.
Het idee dat dit de laatste ronde was maakte het bijzonder. De tegenwind en de felle zon maakten ineens niet zoveel meer uit. Na de laatste pitstop om wat te drinken zetten we de eindsprint in en al snel kwamen we bij ‘dé brug’. Snel Signe wakker maken, want die was uitgeput in slaap gevallen, en we waren klaar voor de laatste honderd meter.
En wat was het mooi: Signe op haar loopfiets, apetrots zelf over de finish fietsend. Wij ernaast, met daaromheen alle lieve supporters. Medailles, bloemen, kussen, foto’s: We did it!
Wat was het fantastisch om alle onderdelen met z’n drieën te doen, wat was het overweldigend om alle teams te zien die op wat voor manier dan ook hun afstanden aflegden, wat was het fijn om te merken hoeveel lieve mensen we om ons heen hebben en wat IS het geweldig dat dit soort topevenementen wordt georganiseerd.
Hulde aan alle donateurs, meelevers, meesporters, de organisatie en zeker aan alle vrijwilligers. Bedankt!
De video over deze topdag is hier terug te kijken
Nog geen commentaar geplaatst.
