Sven Kramer

Sven Kramer is sinds maart 2017 de nieuwe hoofd-ambassadeur van Spieren voor Spieren. Zo gedreven als hij zijn sport benadert, zo gedreven zet de veelvoudig schaatskampioen zich de komende jaren in voor kinderen met een spierziekte. “Ik wil deze kinderen helpen om hun dromen waar te maken.”

Waarom heb je je verbonden aan Spieren voor Spieren?
“Ik krijg iedere week enorm veel verzoeken, ook van goede doelen. Ik heb er bewust voor gekozen om mijn tijd en energie in te zetten voor één goed doel. Want ik doe liever één ding heel goed, voor de volle honderd procent. Toen Spieren voor Spieren mij vroeg om hoofd-ambassadeur te worden, was ik heel vereerd. Voor ik ja zei, heb ik er wel eerst goed over nagedacht. Kan ik een serieuze bijdrage leveren aan de doelstellingen van Spieren voor Spieren? Ja, ik denk dat ik dat kan.”

Wat spreekt je aan in deze stichting?
“Dankzij mijn spieren kan ik doen wat ik het liefst doe: schaatsen. Ik verdien mijn geld met mijn spieren. Dat is een groot contrast met al die kinderen in Nederland die een spierziekte hebben. Als ambassadeur kan ik mijn gezonde spieren inzetten voor hun zieke spieren. Door mijn drukke sportagenda heb ik weinig tijd, maar waar mogelijk ben ik erbij als Spieren voor Spieren activiteiten organiseert. Bijvoorbeeld de Spierathlon, een geweldig sportevenement waar kinderen met een spierziekte zelf aan mee kunnen doen. Dat vind ik het leuke aan Spieren voor Spieren: het is een super sportieve organisatie, waar een goede vibe heerst.”

Wat kun jij leren van de kinderen die je ontmoet bij Spieren voor Spieren?
“Een conversatie met deze kinderen is een confrontatie met mezelf. Als topsporter ben ik enorm kritisch en verwend. Alles moet perfect gaan. En als ik een keer last heb van een spiertje – zeker in de winter – dan maak ik daar gelijk iets groots van. Maar uiteindelijk gaat het nergens over, waar ik over klaag. Daarvan ben ik me heel goed bewust als ik deze kinderen ontmoet. Kinderen die leren leven met hun beperking, positief zijn en alles zien als een kans. Dat zag ik bijvoorbeeld bij Iker, een 11-jarige jongen met Duchenne die ik vanmiddag nog heb ontmoet.”

Op dezelfde leeftijd als Iker nu heeft, had jij één droom: topschaatser worden.
“Klopt. Er is een filmpje van het Jeugdjournaal waarin ik – een klein jongetje met een veel te grote bek – zeg dat ik de beste schaatser van de wereld wil worden. Ik heb het geluk dat ik die droom dankzij alle mensen om me heen heb kunnen waarmaken. Ik hoop dat ik deze kinderen kan helpen om hún dromen waar te maken. Ik wil graag een inspiratie voor hen zijn. Heb je geloof in jezelf en in je eigen kunnen, dan kun je ver komen. Ook als je een spierziekte hebt en in een rolstoel zit, zoals Iker. Iedereen heeft zijn eigen droom. Voor mij is dat Olympisch goud. Voor een ander is dat misschien met een aangepaste rolstoel kunnen rolstoelhockeyen, of ooit zelf kunnen lopen.”

Voel jij je verplicht om je – als topsporter en rolmodel – in te zetten voor een goed doel?
“Het voelt zeker niet als moeten; dit is iets wat ik wíl doen. Aan het begin van mijn carrière, toen ik een jaar of 18 was, was ik een egoïstische topsporter. En natuurlijk, om te presteren moet ik nog steeds weleens egoïstisch zijn. Maar inmiddels heb ik mijn horizon verbreed en vind ik het belangrijk om iets te kunnen betekenen voor anderen. In dit geval: die 20.000 kinderen met een spierziekte in Nederland.”

Als hoofd-ambassadeur gingen Pieter van den Hoogenband en Louis en Truus van Gaal je voor.
“Ik heb geweldige voorgangers, die met Spieren voor Spieren al fantastische dingen hebben bereikt. De organisatie is gegroeid, net als de naamsbekendheid. Ik merk dat Spieren voor Spieren veel sympathie en steun heeft in het hele land. Daar hebben de ambassadeurs aan bijgedragen. Maar het belangrijkst is niet Sven Kramer. Niet Pieter van den Hoogenband. Niet Louis en Truus van Gaal. Het allerbelangrijkst is Spieren voor Spieren. Waar het om gaat zijn de kinderen met een spierziekte. Voor hen ga ik mezelf de komende jaren inzetten. Voor de volle honderd procent.”