Schadelijk RNA in myotone dystrofie: van aanmaak tot afbraak
Myotone dystrofie wordt veroorzaakt door een schadelijk molecuul dat de werking van de spiercellen verstoort. In dit onderzoek wordt het molecuul op detailniveau onderzocht. Daarnaast wordt gekeken hoe het reageert op mogelijke nieuwe geneesmiddelen.
| Onderzoekers: | dr. D.G. Wansink & prof. dr. B. Wieringa |
| Centrum: | Radboudumc |
| Looptijd: | 01-04-2011 t/m 01-04-2015 (afgerond) |
| Bedrag: | €250.000,- (cofinanciering Prinses Beatrix Spierfonds) |
Achtergrond
Myotone dystrofie is een complexe aandoening. De oorzaak van de ziekte ligt in een schadelijk molecuul dat de spiercellen beschadigd. Hoe dit molecuul myotone dystrofie veroorzaakt, is nog niet bekend. Er is een vermoeden dat het RNA molecuul, de tussenstap in het proces waarbij van DNA eiwit wordt gemaakt, zich bindt aan andere moleculen. Hierdoor kunnen deze moleculen hun werk niet doen.
Doel
In dit onderzoek werd bekeken hoe het schadelijke RNA molecuul wordt aangemaakt. Daarnaast werd onderzocht waar in de spiercel het molecuul zit, hoe het wordt afgebroken en aan welke andere moleculen het bindt. Dit geeft meer inzicht in het gedrag van het molecuul. Tot slot werd ook gekeken naar het effect van mogelijke medicijnen, zodat meer bekend wordt over de (bij)effecten van deze middelen.
Resultaten
De onderzoekers hebben (spier)cellen gekweekt die eigenschappen hebben van myotone dystrofie. Dit worden cel-modellen genoemd. Daarnaast hebben de onderzoekers beschikking over cellen uit spierbiopten van patiënten. Deze patiënten-cellen en de modellen zijn onderzocht en er is bekeken hoeveel van het schadelijke RNA molecuul ze bevatten. Dit blijkt per celtype erg te verschillen en lijkt afhankelijk van het tijdstip waarop de cellen bekeken werden. De gevonden hoeveelheden variëren van heel weinig tot erg veel. Dat er in sommige cellen maar weinig van het molecuul zit, geeft aan dat een kleine hoeveelheid al genoeg is om de spiercellen te beschadigen. Ook bleek uit de resultaten dat het tijdstip waarop het schadelijke molecuul wordt gemaakt in de cel-modellen niet altijd overeenkomt met de patiënten-cellen. Deze resultaten zijn van invloed op de huidige ideeën over het ziektemechanisme en mogelijke therapieën.
